Boeddha & Peridoot – Manifestatie vanuit de Bodhisattva Gelofte
De healing van Boeddha & Peridoot gaat over Manifestatie vanuit de Bodhisattva Gelofte. In Spirituele Wijsheid , Voorstellen Boeddha en Voorstellen Peridoot wordt nog meer spirituele wijsheid behandeld.
Na het lezen van de spirituele wijsheid kun je ervaringen (zoals gevoelens, emoties, inzichten) vastlegging in je journal.
Manifestatie vanuit Bodhisattva Gelofte
Het boeddhabewustzijn stroomt, net als het Christusbewustzijn, door degenen die in staat zijn het te ontvangen. Het heeft vele gezichten. Het kan uitgedrukt worden door de Godin Tara of de Lichtmeester Kuan Yin. Boeddhistisch bewustzijn kan zich ook manifesteren door heiligen en wijzen, zoals het grote wezen dat bekend staat als Avalokitesvara (een mannelijke manifestatie van de Kuan Yin-energie). Dan is er Maitreya die wordt de Boeddha van de toekomst genoemd, het zielsbewustzijn van mededogen dat in verschillende vormen zal incarneren om de wereld te helpen totdat alle wezens vrij zijn. Deze taak om alle levende wezens te helpen bevrijden is de manifestatie van de Bodhisattva-gelofte. Het kan ook zijn dat als je aan Boeddha denkt, dat je denkt aan de wijze die ongeveer 400 jaar voor Jezus Christus leefde en de boeddhistische traditie stichtte, Siddhartha Gautama Boeddha.
Welk gezicht het ook draagt de energie van de Boeddha is hetzelfde. Alle gezichten van het Boeddhistische bewustzijn delen namelijk dezelfde goddelijke boodschap. Onder de verschijning van de dikke, lachende boeddha, de gracieuze dansende lotusmoeder Kuan Yin, de ascetische mediterende monnik onder de bodhiboom en de stralende manifestatie van alle mededogen, Avalokitesvara, bevindt zich hetzelfde bewustzijn. Er is een verhaal dat dit ene bewustzijn van de boeddhanatuur illustreert, dat leidt tot de Bodhisattva-gelofte. Het verhaal gaat dat er een groot man was die geestelijk zo ver gevorderd was, dat hij een berg had beklommen en de eindeloze liefde van de goddelijke eeuwigheid voelde die zich voor hem uitstrekte. Het was zo dichtbij dat hij gewoon van de rand van de berg kon stappen om voor altijd terug te keren naar de volledige gelukzaligheid van goddelijke hereniging. Het spirituele doel na vele levens was eindelijk in zicht. Toen hij zich voorbereidde om zijn pijnlijke reis van illusoire scheiding van het Goddelijke te beëindigen en te duiken in een eeuwigheid van gelukzaligheid, trok iets zijn aandacht. Hij hoorde een gekreun onder zich vandaan komen. Het rees op van waar hij de berg had beklommen. Hij stond op het punt om in de goddelijke oceaan van liefde te duiken maar hield zich even in en luisterde aandachtig. Toen hoorde hij het weer. Zijn hart werd bewogen in pijnlijke tederheid. Hij realiseerde zich dat dit gekreun het collectieve lijden van de mensheid was, die om hulp riep. Hij hoorde de kreten van de wereld. Hij wist dat hij het lijden dat hij waarnam niet kon negeren, zelfs als dat betekende dat hij zijn eigen volledige spirituele bevrijding moest uitstellen. Hij deed een stap achteruit van de rand en zwoer dat hij zijn spirituele reis niet zou voltooien en naar het goddelijke zou terugkeren totdat elk wezen vrij was van lijden. Hij daalde weer af en begon aan het grote werk. Dit wezen werd Avalokitesvara genoemd. Hij staat bekend als de manifestatie van het meedogende licht van alle boeddha’s; verleden, heden en toekomst.
Waar dit verhaal over spreekt, is de bodhisattva-gelofte. Het is de toewijding van de ziel aan de bevrijding van alle wezens. Als je hiermee resoneert dan is de bodhisattva-gelofte waarschijnlijk onderdeel van je zielscontract met de mensheid. Voor jou gaat je aanwezigheid op deze aarde en je pad gaat niet alleen over je eigen groei omdat je beseft dat jou groei niet gescheiden is van het pad van anderen en daarom in feite nauw verbonden is met het ontwaken van de hele mensheid. Daarom voel je je geroepen om te helpen alle levende wezens te helen en te bevrijden. Als je deze gelofte in je ziel draagt zul je de aanwezigheid van deze gelofte in je eigen hogere zelf gaan waarnemen op het moment dat je spiritueel groeit en steeds beter in staat bent om je ziel bewust waar te nemen. Het kan dus aanwezig zijn, of we ons er nu bewust van zijn of niet. Als je wordt gedreven om te helen, licht te brengen of het bewustzijn te verheffen, dan is het zeer goed mogelijk dat deze gelofte al door je hogere zelf is afgelegd. Je bent hier, om samen met de anderen die mededogen tonen, te helpen een touw naar hen te gooien die verdrinken in de oceaan van illusie. Zelfs als je de spirituele reis met hen maakt, misschien slechts een stap of twee voor op degenen die je helpt.
Je hebt er misschien wel of niet bewust voor gekozen om een heler te zijn, maar als je hogere zelf de bodhisattva-gelofte heeft afgelegd, zul je een middel tot heling zijn, zelfs zonder bewuste intentie of bewustzijn. Je kunt dat op een aantal verwachte of onverwachte manieren doen. Je kunt het doen door een zakelijk leider te zijn, door muziek, kunst of juist door een heel gewoon persoon te zijn die in vriendelijkheid gelooft en de mensen om zich heen verheft. Je kunt ook de persoon zijn die de duistere waarheid ziet waarover niet wordt gesproken en die de neiging heeft om situaties op de spits te drijven (zelfs zonder enige specifieke bewuste actie van jouw kant). Een goddelijke agitator, oftewel een schaduw-heler, in die zin dat je niet anders kunt dan de duisternis die anderen proberen te verbergen in het licht brengen. Mensen vinden het misschien niet leuk, en jij zelf misschien ook niet, dat dit gebeurt als je in de buurt bent. Maar je bent niettemin een heler die heelheid bevordert. Als je neigt naar een manier van hulpvaardigheid, van verheffing of ontwaken, op je eigen unieke manier (hetzij als een zachte vriendelijke uitstraling van goddelijke liefde of als een grote donderende waarheid-spreker van goddelijk ontwaken), dan heeft je ziel een helingsgelofte afgelegd. Als die helingsgelofte wordt afgelegd door een gevorderde ziel, iemand die dicht bij de verlichte status stond maar ervoor koos om te blijven om anderen op weg te helpen, dan heeft die ziel de bodhisattva-gelofte afgelegt (nog een stap hoger) en werkt nauw samen met het bewustzijn van de Boeddha.
Net als de Christus is het Boeddha-bewustzijn niet beperkt tot enige religieuze overtuiging of filosofische doctrine. De Dalai Lama heeft gezegd dat vriendelijkheid zijn religie is. Deze gelofte kan op zielsniveau bestaan en onbewust zijn. Als we ons bewuster identificeren met het pad van de heler, en misschien zelfs met de Bodhisattva-gelofte, kan dit in het begin voor enkele uitdagingen zorgen, waarbij we onze eigen ideeën over hoe dat eruit zou moeten zien moeten overstijgen om het te laten zijn wat het is. Later kan dat bewustzijn ons helpen ons over te geven en indien nodig intelligenter met het goddelijke plan te werken. Om te leren niet in de modus van verlosser te vallen, of jezelf voor een ander te martelen, en je voor te stellen dat je anderen heelt door je eigen onbewuste gedrag is vaak best moeilijk. Als je je echt identificeert met het zijn van een heler, zul je worden uitgedaagd om enkele van de meer typische overtuigingen los te laten over wat dat betekent en hoe het eruit zou moeten zien. Op voorwaarde dat je bewust werkt om je persoonlijke agenda te minimaliseren (buiten het dienen van het hoogste goed van de persoon die je wilt helpen), zal je gedrag in lijn zijn met de ziel en daarom in dienst van het hoogste goed. Je zou kunnen merken dat je grote zachtaardigheid aan de dag legt. Maar af en toe zal er een felle onverzoenlijke kant naar boven komen en dat is geen mooie of plezierige ervaring voor alle betrokkenen, maar het doorbreekt een aantal hardnekkige patronen en zorgt ervoor dat de energie in de goede richting stroomt. Gelukkig zullen mensen het vaker wel dan niet waarderen omdat ze de goddelijke aanwezigheid in die felheid herkennen.
Vriendelijkheid en mededogen zijn niet een soort spirituele verwennerij. Soms is afstand nemen van iemand, om ruimte en tijd te geven, om te integreren een grotere vriendelijkheid dan doorgaan met een heling of lering die hen in verwarring zou brengen. Als je dat doet dan kan het gebeuren dat die ander chagrijnig wordt en je als gemeen of gierig ziet dat je hem niet geeft wat die wil. Die persoon ervaart je als hard maar zelf weet je dat je juist aardig was. Als heler zul je snel leren en je realiseren dat het zoeken naar positieve bevestiging van anderen je werk eerder zal belemmeren dan helpen. Dit maakt deel uit van de lastigheid van dit pad – we moeten leren hoe we een centrum van integriteit in ons kunnen ontwikkelen dat gaat over het afstemmen op het zuivere licht van het hart en meedogenloos eerlijk zijn tegen onszelf over onze eigen motivaties. Niemand anders kan in je hart zien zoals het Goddelijke kan, en er is niemand om te overtuigen of indruk te maken. Je moet gewoon in jezelf weten dat je jezelf overgeeft. Of anderen het resultaat leuk vinden of niet, je gaat ermee door omdat het conform de waarheid is waartoe je toegang hebt.
Wat uit die waarheid voortkomt, als ze echt en oprecht is, is altijd vriendelijkheid (soms zachtaardig, soms fel). De verklaringen van het ego zijn één ding, maar de echte verbinding van ziel tot ziel is iets heel anders. Als je meer met de ziel werkt, hoe meer heling er plaatsvindt. Echter er is een bepaald type persoon voor nodig om zich hier prettig bij te voelen. Ze moeten voldoende spiritueel gevorderd zijn om bereid te zijn hun eigen gevoel van het hart te vertrouwen, zelfs als hun ego gek wordt van verwarring, pijn, vragen of twijfel. Het kan namelijk heel moeilijk zijn om op het pad te blijven waar je hart je naartoe leidt als een deel van je hierdoor lijdt. Het ego wil begrijpen wat er gebeurt om zich veilig te voelen, dat geldt zels voor iemand die al lang op het spirituele pad is. Het kan moeilijk zijn om lijden te verdragen, zelfs als je enig begrip hebt van wat er gaande is. Het is nog veel moeilijker om het te verdragen als je het hogere doel ervan helemaal niet kunt voelen. Hoewel het begrijpelijk is dat het ego bevestiging en uitleg wil, is het soms niet nuttig voor de ziel en haar pad van spirituele groei.
Als heler kun je soms wel aanmoediging en bevestiging geven, omdat het ego de kracht nodig heeft om door te gaan met het proces. Het kan namelijk bijna onmogelijk zijn om door te gaan als het spirituele pad van je leven naar een aantal zeer donkere plaatsen gaat zonder die oprechte aanmoediging en uitleg van het doel. Op momenten dat geen validatie ontbreekt het niet aan liefde. Het komt namelijk vaker voor dat het ego te krachtig wordt in het blokkeren van de ziel die het bewustzijn in een heel andere richting wil sturen. Door bevestiging en aanmoediging in te trekken kunnen we zachtjes maar stevig de werking van het ego te verzwakken. Hierdoor kan de ziel iets in beweging krijgen zoals bijvoorbeeld uit een nutteloos patroonkomen (dat misschien bekend is en daarom aantrekkelijk voor het ego is) en verschuiven naar iets dat meer geschikt is voor spirituele groei. Als de persoon in kwestie gehecht is aan de eigen standpunten (en dus ego) in plaats van te leren waarnemen door onderscheidingsvermogen en het oog van het hart, dan zullen zij datgene dat niet overeenkomt met hun standpunt afwijzen. Dit komt zelfs voor bij mensen die al heel lang op een spiritueel pad zijn.
Of het nu ‘spiritueel’ is of niet, een ego is een ego en oordeelt graag. We hebben wel onderscheidingsvermogen nodig om hetgeen dat we als waarheid voelen in ons hart niet op te geven want dat is heel wat anders dan oordelen dat ons afsluit van groei. Soms kan het heel moeilijk zijn om ’nee’ te zeggen, een grens te stellen of iemand schijnbaar zelfs maar te laten lijden. Maar wat als dat lijden de laatste druppel was voordat ze het opgaven en het Goddelijke in hun hart binnenlieten? Wat als je dat moment van hen zou afnemen omdat je het gewicht van hun lijden niet kon dragen? Naarmate ons hart groeit zal ons vermogen om het lijden van onszelf en van de wereld in het algemeen met mededogen te dragen toenemen. Het wordt niet per se eenvoudiger, het wordt alleen maar meer mogelijk. Dus met enig geloof dat ons eigen verlangen om te dienen echt is en een bereidheid om ’nee’ of ‘ja’ te zeggen op basis van onze hartimpuls in plaats van wat ons ego misschien denkt dat goed of fout is, worden we steeds meer een bekrachtigd kanaal voor de Bodhisattva-gelofte. Daarmee worden we een voertuig waardoor het grote Boeddha-bewustzijn kan stromen om alle wezens te helpen vrij te zijn. Een actie die wordt uitgevoerd als een uitdrukking van goddelijkheid, zonder ego-agenda, is een daad van heling waarmee de Bodhisattva-gelofte wordt vervuld. Diezelfde actie die wordt uitgevoerd met de ego-agenda is dat niet, omdat de energie erachter vervormd is. Onze rol in het proces is om zo eerlijk mogelijk te zijn tegen onszelf over onze agenda. Als we op deze manier gaan werken en ons echt overgeven aan het Goddelijke, moeten we ons innerlijke werk doen betreffende onze drijfveren. Soms zullen we veel altruïstischer zijn dan we ons realiseren, en op andere momenten houden we onszelf voor de gek als we geloven dat we volledig neutraal zijn in een situatie. Het is niet de bedoeling om enige persoonlijke motivatie volledig af te wijzen, het gaat om eerlijkheid en ons best te doen om de goddelijke stroom niet in de weg te staan.
Of je jezelf nu als een heler ziet, of gewoon als iemand die meer vervulling in het leven wil, of zelfs als drager van de Bodhisattva-gelofte in de ziel,je zult je innerlijke demonen ontmoeten naarmate je verder komt op het pad. Dit zijn de delen van jou waarvan je misschien zou willen dat ze niet bestaan, maar ze bestaan in ieder van ons. Egoïsme, trots, hebzucht, woede, haat, angst en twijfel liggen allemaal op de loer. We zullen ze ofwel in ons vinden en integreren, of we zullen ze buiten ons ervaren in de vorm van andere mensen of situaties. Dit laatset is het leven dat zegt: “Nu ik je aandacht heb, kun je hiernaar kijken en het in jezelf vinden en er bewuster van worden, zodat we verder kunnen met je reis?” Het is niet erg om deze kwaliteiten in ons te hebben, ze zijn er gewoon Het is echter wel lastig om ze geen motiverende factoren in ons handelen te laten zijn. Als je gehecht bent aan een uitkomst, of behoefte hebt die zich achter je acties verschuilen, dan zul je onbedoeld een ravage aanrichten wanneer je je openstelt om een kanaal te zijn voor goddelijke aanwezigheid en iemand een heling biedt. Daarom hebben we compassie nodig. Niemand van ons is bedoeld om een perfect zicht te hebben. Terwijl we in de wereld opereren, met een beperkt bewustzijn, is dat namleijk niet mogelijk. Sommigen van ons zullen meer kunnen waarnemen dan illusies, maar als je hier in fysieke vorm bent, zul je momenten hebben waarop je ten prooi valt aan vervorming. Gebed, afstemming met hogere wezens van onvoorwaardelijke liefde en mededogen kan ons helpen onszelf te vergeven als we iets verknoeien. Maar het kan ons ook leren hoe we kunnen voorkomen dat we worden meegesleurd door de opmerkingen van anderen. Want een beschadigd mens kan gemakkelijk een kritisch mens kan worden en er zijn tal van beschadigde onder ons. Daarom hebben we bodhisattva’s nodig.