Jezus Christus & Rosophia – Betekenisvolle Opoffering
De Spirituele wijsheid van Jezus Christus & Rosophia gaat over Betekenisvolle Opoffering. In Spirituele Wijsheid wordt nog meer spirituele wijsheid behandeld.
Na het lezen van de spirituele wijsheid kun je ervaringen (zoals gevoelens, emoties, inzichten) vastlegging in je journal.
Betekenisvolle opoffering vanuit liefde is niet altijd makkelijk
Het idee van betekenisvolle opoffering kan ons soms erg ongemakkelijk maken. Je kunt de overtuiging hebben dat je verplicht bent om de pijn van anderen voor hen te dragen. Hierdoor kun je terecht komen in een schijnbaar onvermijdelijke verstrikking in de emotionele wereld van de mensen om je heen. Echter in plaats van je veroordeeld te voelen om te zwemmen in een zee van het lijden van anderen, en daarmee je eigen lijden, heb je een keuze. Je kunt leren jezelf te vinden tussen alle emoties en gedachten van de mensen om je heen, en jezelf bevrijden van de psychische verwarring die je voelt.
Dat je verplicht bent om de pijn van anderen voor hen te dragen is vaak een vervorming van een zielsverlangen om te dienen en te helen. Deze manier van uiten van je natuurlijke neiging tot opoffering is emotioneel onvolwassen. De spirituele impuls erachter is echter vaak een oprechte uitdrukking van je innerlijke natuur namelijk je fundamentele aard om het lijden van alle wezens op aarde te helpen verlichten. Je kunt echter weerstand bieden aan het gevoel de ander te moeten redden, hun pijn te dragen zodat zich veilig voelen. Je moet leren niet de redder te zijn in het leven van anderen, of niet te eisen dat anderen je redden.
Grenzen stellen is niet egoïstisch
Hoewel dit een lange en buitengewoon moeilijke reis kan zijn maakt dit deel uit van je spirituele pad. Op het moment dat je grenzen gaat stellen kunnen er velen om je heen zijn die denken dat dit een egoïstische en ondankbare keuze is en daardoor diep teleurgesteld zijn in jou. Dit veroorzaakt emotionele pijn voor alle betrokkenen, maar je hoeft jezelf niet meer op te offeren op het altaar van het lijden van anderen. Diep van binnen weet je dat je een manier zult vinden om vrij te kunnen ademen en voor jezelf te leven. We moeten dus leren hoe we giftige en zelfvernietigende manieren om betekenisvolle opoffering uit te drukken los kunnen laten. We hoeven onszelf niet de vrijheid in het leven te ontzeggen, om de lasten van anderen te dragen.
Pijn is onderdeel van onze goddelijke reis
Een hartsverlangen voelen voor een wereld waar wezens zich veilig, vrij, gelukkig en geliefd kunnen voelen is de Goddelijke Moeder die zich via jou uitdrukt. Het is een bevestiging van je innerlijke aard. Uiting van betekenisvolle opoffering hoeft niet over onbewust martelaarschap te gaan ook al vraagt het de bereidheid om bepaalde ervaringen in je leven te doorstaan om het Goddelijke te leren kennen en jezelf te kunnen aanbieden als een voertuig voor zijn prachtige helende aanwezigheid. Het is een nederige eer om dat pad te bewandelen, maar er is paradoxaal genoeg een steeds weer opnieuw offeren van het zelf, op het altaar van de goddelijke aanwezigheid en dat kan zwaar zijn. Ook al is er vaak een prachtige goddelijke schoonheid die zich openbaart vanuit de kern van het lijden, dit betekent echter niet dat de pijn wordt ‘weggenomen’. Het wordt gewoon een onderdeel van de goddelijke reis. Toch is die pijn op de een of andere manier gemakkelijker te verdragen als het niet het gevolg is van zelfvernietigend gedrag maar een symptoom is van gezonde spirituele groei.
Ontwaken van de hemel op aarde
Onze Ziel is naar de aarde gekomen vanuit liefde voor die aarde ook al begrijpen we niet altijd het samenspel van duisternis en licht dat zich daar afspeelt als in een spectaculair spiritueel theater. Onze liefde voor het aardse bestaan garandeert geen gemakkelijke weg. Het vraagt vaak om groot lijden te verduren op het pad naar een groter bewustzijn. Toch geeft het ook veel gelukzaligheid en ervaren we goddelijke hulp op ons pad. Bovendien ervaren we een verdieping van de liefde voor het aardse bestaan. Die liefde die in de eerste plaats onze Ziel ertoe aanzette om op deze aarde te incarneren. Het is dus een verrijking en vermenigvuldiging van een oorspronkelijke spirituele investering zogezegd.
We kunnen leren wat betekenisvolle opoffering zou kunnen zijn als het gezond, spiritueel geïnspireerd en emotioneel functioneel is. Het kan het voertuig zijn waardoor de ziel het Goddelijke weer vindt en dit keer op aarde door menselijke ervaring in plaats van alleen in de hemel. Het zou het ontwaken van de hemel op aarde kunnen zijn. Dit is niet alleen de realisatie van het transcendente licht van het Goddelijke Mannelijke maar ook de uitstraling van het Goddelijke Vrouwelijke die dezelfde ruimte innemen in een hemelse omhelzing. Het wordt ervaren als één goddelijkheid, terwijl het aan de oppervlakte verschijnt als twee minnaars, moeder-aarde en vader- hemel.
Vuurtoren zijn in de stormen van anderen
Als er iets in deze tekst is waar je mee te maken hebt, dan is dit hoogstwaarschijnlijk ook jouw zielenpad. De meeste die in deze tijd zijn geïncarneerd, zullen betekenisvolle opoffering in de kern van hun hart dragen. Ze zullen hier vanuit liefde in een lichaam zijn en ze zullen groeien vanuit een plaats van liefde voor het aardse bestaan. Ze zullen een blijvende uitdaging aangaan omdat ze ervoor kiezen om te groeien en dat komt vanuit een plaats van liefde – ook al zal het soms niet zo voelen. Wanneer dit ons zielenpad is, gaat betekenisvolle opoffering eigenlijk niet over het opofferen van onszelf, ons geluk of onze vrijheid, om de pijn van anderen te dragen. Het gaat over spiritueel bekrachtigd zijn tot het punt waarop we vuurtorens kunnen zijn in de stormen van anderen. We worden sterk genoeg om het licht te worden dat we zijn en daardoor worden we ook een licht voor anderen, ons realiserend dat ze het misschien nodig hebben om de weg te vinden. We doen dit door ons over te geven, door opoffering en toewijding aan de goddelijke aanwezigheid. Het is niet iets dat we één keer doen en dan zijn we klaar. Het is eerder een manier van leven.
Het licht in de duisternis zien
Degenen onder ons op dit pad realiseren zich op ziels-niveau dat het menselijk bewustzijn op deze aarde worstelt met duisternis en potentieel gevaar loopt zijn heldere, verlichte pad naar huis te verliezen, naar ontwaakte goddelijke liefde. Ze erkennen dat hoe meer de energie op deze aarde lijkt af te wijken van onze eigen aangeboren spirituele natuur, hoe meer ze hun licht nodig heeft. Daarom kwamen ze hier. Ze kwamen hier om de goddelijke duisternis te ervaren in haar dans met het licht en om te leren het stralende goddelijke licht te zien dat zich in het hele bestaan bevindt, inclusief de duisternis. Wie anders dan een ziel die van het Goddelijke houdt, die ernaar verlangt en de moed heeft om dit pad te bewandelen, zou kunnen helpen om het licht in de duisternis te laten zien? Wie anders kan degenen helpen die het licht niet kunnen ervaren, laat staan beseffen dat het hen naar huis roept? Wie dat kan moet het doen.
Christusbewustzijn is het hart dat hunkert naar bevrijding van alle wezens
Het Christusbewustzijn gaat over de bewuste verlosser in de harten die daartoe in staat zijn. Zoals de oude Hopi-uitdrukking luidt: “Zij zijn degenen op wie we hebben gewacht.” Zij komen om lief te hebben, vriendelijkheid en mededogen te delen, oordeel los te laten en te leren dat het Goddelijke in het hele bestaan is. Zelfs in de donkerste meest dwingende en wanhopige illusies, wachtend om ontdekt te worden. Hun offer is niet om enkel in lijden af te dalen maar om zich over te geven aan het goddelijke genie, aan het plan dat zich ontvouwt, aan het grotere verlangen dat ze in hun eigen hart koesteren en dat oprecht hunkert naar bevrijding voor alle wezens.
Balans vinden in verbonden zijn met je eigen en andermans wereld
Als heler is betekenisvolle opoffering iets waar je dagelijks mee te maken hebt. Je duikt in de pijn van anderen, om het licht erin te vinden en hen te helpen te leren vertrouwen in hun eigen helingsproces. Je ondersteunt ze bij het vinden van de energie en het bewustzijn die nodig zijn om uit hun pijnlijke patronen te groeien zodat ze zich kunnen laten leiden door hun goddelijkheid in plaats van hun ego. Om niet verstrikt te raken in hun emotionele landschap alsof het je eigen is moet je zorgdragen voor sterke emotionele grenzen. Afgezien dat het ten koste gaat van je eigen welzijn, zou je je werk niet goed kunnen doen als je verstrikt raakt in de emoties en gevoelens van anderen. Je zou het perspectief verliezen en het vermogen om onthecht te blijven zodat je hogere begeleiding voor hen kunt kanaliseren. Je moet dus voldoende verbinding vinden met hun emotionele realiteit om echt te begrijpen wat ze doormaaken om hen te kunnen helpen. Maar niet zo veel verbinding dat je het waardevolle perspectief verliest om hen een ander gezichtspunt, bewustzijn en energie te bieden. Het is een evenwichtsoefening die je onder de knie moet krijgen. Balanceren tussen, in hun wereld duiken en verbonden blijven met je eigen wereld die op haar beurt bewust verbonden is met de hogere spirituele werelden.
Jezelf niet opofferen aan andermans ego maar aan goddelijke liefde
Er zijn tijden dat het gemakkelijk is om je licht vast te houden, zelfs in sterke duisternis van een ander. Op andere momenten kun je je realiseren dat je een situatie niet kan dienen, dat je licht om welke reden dan ook niet door de duisternis zal dringen. Dit kan een beperking zijn van je eigen bewustzijn of dat van een ander of dat het gewoon niet de bedoeling is. Dat zijn situaties waarin je jezelf terugtrekt en wacht tot innerlijke leiding een nieuwe richting aangeeft. Je vertrouwt erop dat alle wezens geliefd zijn en dat de situatie zal komen die hen het beste dient, of je er persoonlijk bij betrokken ben of niet. Als je gevraagd wordt om direct betrokken te zijn doe dat dan en als je wordt geleid om een stap terug te doen doe dat dan ook. Het kan moeilijk zijn om een stap terug te doen door bijvoorbeeld oude schuldgevoelens en een fundamentele aard om te willen helpen. Onthoud dat je hulp nuttig kan zijn als jij het bent die hulp moet bieden en nutteloos als het niet de bedoeling is dat jij hulp biedt. Je moet jezelf namelijk niet opofferen aan het ego van anderen maar aan goddelijke liefde.
Bereid zijn tot actie of stap terug doen volgens innerlijke leiding
Dit vereiste de bereidheid om of in actie te komen of een stap terug te doen volgens innerlijke leiding. Het is niet altijd gemakkelijk omdat je er voor bekritiseerd kunt worden als je niet helpt. Maar er zijn ook momenten dat degenen van wie je een stap terug doet juist dankbaar zijn omdat ze de liefde in je actie zien en je toewijding aan hun eigen spirituele ontwaken erkennen. Niet iedereen kan echter de werking van het goddelijke lot met gemak ontvangen. Zij kunnen met oordeel of bitterheid reageren op jouw keuze om je van hen af te scheiden. Zij zien het als een afwijzing in plaats van liefde. Wat de ander ook zegt of voelt je moet het accepteren, Je mededogen voelen maar ook je eigen begeleiding respecteren om verder te gaan. Soms kan een persoon namelijk te afhankelijk worden van het licht in een ander, waardoor hij geen toegang heeft tot zijn innerlijke licht. Het doel is altijd om de weg voor een ander te verlichten zodat ze hun eigen licht kunnen vinden. Er kunnen ook situaties zijn waarbij anderen proberen zich met jou licht te voeden en het als hun eigen licht op te eisen. Dit is niet goed voor beiden en het is dan beter om de relatie te beëindigen.
Het Goddelijke bepaalt waar jouw energie het meest dienstbaar is
Door je over te geven aan betekenisvolle opoffering zal je ego bij tijden behoorlijk aan flarden worden gescheurd. Je moet echter leren om meer op je eigen waarheid te vertrouwen dan op de kritiek, betreffende verlating of afwijzing, die een ander op je heeft omdat jij afstand neemt en zij dat niet willen. Soms kun je je hele leven wijden aan één persoon en dan nog kan die persoon niet de genade ontvangen die het Goddelijke door jou aanbiedt. Als je afstand zou nemen en je energie op anderen zou richten sta je toe dat die genade veel meer bereikt, in een kortere tijd. Het is aan het Goddelijke om te bepalen op welke manier jou energie het meest dienstbaar is. Aan ons wordt gevraagd ons innerlijke werk te doen dat nodig is om onze meningen en conditionering op te offeren in het vuur van betekenisvolle opoffering en ons over te geven aan liefdevol vertrouwen.