Hecate – Kruispunt
Hecate is de Griekse naam voor de godin van kruispunten, poorten en keuzes, evenals voor ambachten met kruiden, medicijnen en vergif. Ze werd aanbeden in tal van steden en culturen, waaronder het oude Griekenland en Rome. Ze woont in de onderwereld dezelfde plaats waarnaar Ishtar haar afdaling maakte. Hecate is daar echter niet zomaar naar afgedaald, het is haar terrein. De symbolen van Hecate zijn sleutels, fakkels en honden. Sleutels vertegenwoordigen haar vermogen om ons te voorzien van wat nodig is om drempels over te gaan door deuren te openen naar kansen en werelden die voor ons beschikbaar komen wanneer we onze macht van keuze uitoefenen. Vaak is de eerste keuze die we moeten maken de keuze om te erkennen dat we deze macht om te kiezen überhaupt hebben. Want we hebben altijd een keuze. Als we geloven dat er in een situatie geen keuze is, komt dat omdat we ons denken op de een of andere manier hebben beperkt. Als we ooit het gevoel hebben dat we geen keus hebben, dan zien we iets niet duidelijk. We hebben misschien geen keus over hoe iemand zich gedraagt maar we hebben wel een keuze in hoe we op dat gedrag reageren.
Fakkels, een ander spiritueel gereedschap en symbool van Hecate. Deze vertegenwoordigen haar vermogen om licht in de duisternis te laten schijnen, of kennis te brengen naar wat anders onbekend is, zodat vooruitgang kan worden geboekt. Vaak als we vastzitten in een situatie en we zien geen uitweg of wat een mogelijke keuze zou kunnen zijn dan naderen we het kruispunt waar de keuzekracht ligt. Maar we zijn gewoon nog niet dichtbij genoeg om het licht van de fakkel van Hecate te zien. In werkelijkheid zit de kracht van keuze altijd in ons, maar soms is het moeilijk voor ons om het te accepteren of te zien. Dit komt omdat we niet echt willen ingaan op wat er van ons wordt gevraagd. Het vooruitzicht om een keuze te maken die ons op een onbekend pad brengt, is misschien te beangstigend of zelfs zo opwindend en geweldig dat we niet geloven dat het ooit zal lukken. Dus we aarzelen, kijken de andere kant op, geloven in onze verhalen over het niet kunnen kiezen en stellen het onvermijdelijke keuze-moment uit. Soms hebben we dit echter nodig om ons te helpen vertragen en onze tijd af te wachten, terwijl we de kracht en bereidheid verzamelen om een belangrijke beslissing in ons leven te nemen.
Het totemdier van Hecate is de hond. In de mythologie bewaken honden, zoals de driekoppige Cerberus, de onderwereld om te voorkomen dat de levenden binnenkomen en de doden weggaan. Anubis, de god van de hond of jakhals uit het oude Egypte, had een soortgelijke rol als God van de onderwereld. Cerberus was echter niet alleen een waakhond. Er wordt gezegd dat zijn verhoogde reukvermogen in staat was om de zuiverheid van een menselijke ziel met één snuifje te detecteren. De impact van zijn onberispelijke visie werd driemaal vermenigvuldigd dankzij zijn drie hoofden die kennis en visie van het verleden, het heden en de toekomst vertegenwoordigen. Cerberus hield ook van levend vlees. Kortom driekoppige helshond liet niet veel mensen door.
Een bepaalde drempel overgaan naar iets nieuws, vooral als het grote bewustzijnssprongen vereist van de ene manier van leven naar de andere, is niet gemakkelijk. Er is een grote persoonlijke groei nodig als voorbereiding op de sprong. Het kan jaren van voorbereiding vergen en we hebben meestal geen idee dat we worden getraind om klaar te zijn voor een toekomstige levensgebeurtenis. Tijdens die voorbereidingsperiode wordt ons bewustzijn aangescherpt. We kunnen keer op keer op soortgelijke problemen worden getest. We zullen ons afvragen of we ooit het nut ervan zullen begrijpen en daarmee vrij kunnen worden van dit zich herhalende karmische patroon. Op een hoger niveau leert onze ziel echter om te gaan met een bepaald soort energetisch patroon.
Je kunt je het een beetje voorstellen als dat de ziel een sjamaan is die met planten en de natuur werkt om zijn stam geestelijk en lichamelijk gezond te houden. De sjamaan ontdekt een plant die hem kan helpen zijn bewustzijn te openen voor werelden van krachtige energie die hij kan gebruiken voor het welzijn van zijn stam. Hij weet echter dat anderen hebben geprobeerd deze plant te gebruiken en erg ziek zijn geworden en sommigen zijn zelfs gestorven. De plant bevat namelijk vergif dat voorkomt dat degenen die nog niet klaar zijn de plant kan gebruiken. Degenen die niet bereid waren de drempel naar een groter bewustzijn over te gaan, en die voorbereiding en wijsheid ontberen, werden naar hun ondergang geleid. Alleen degenen die volwassen, wijs en geduldig zijn, zullen toegang krijgen tot de kracht van de plant en het grotere bewustzijn dat het kan schenken. Zo beetje bij beetje begint de sjamaan de plant in te nemen, waardoor de helende kracht van zijn eigen lichaam leert omgaan met het gif. Hij past de wijsheid van de natuur toe – geduld, vertrouwen in de natuurlijke helende kracht van zijn lichaam en het vermogen om de energieën van leven en dood in evenwicht te brengen – om langzaam een immuniteit in zichzelf te ontwikkelen tegen de negatieve effecten van de plant. Hij ontwikkelt een relatie met de plant. Hij gaat de plant begrijpen, er één mee worden in zijn eigen lichaam en het wordt zijn bondgenoot. Uiteindelijk is hij in staat om met de energie van de plant te werken voor helingsdoeleinden, zonder ziekte of dood. Hij krijgt toegang voorbij de drempel van de gewone wereld naar de grotere wereld die de plant in zijn bewustzijn opent.
De ‘planten’ waarmee de ziel leert werken in haar zoektocht naar meer bewustzijn zijn levenservaringen. Op weg naar grotere liefde zullen we bijvoorbeeld vaak ons hart openbreken en meer verdriet doormaken dan we ooit hebben moeten dragen, of meer angst onder ogen zien dan we dachten dat we aankonden. De manier waarop we onze reacties op levensgebeurtenissen verwerken, kan worden vergeleken met het leren hoe we de ‘gifstoffen’ van een plant kunnen metaboliseren. Ze zouden ons kunnen vernietigen door ons hart permanent af te sluiten. Als we echter met intelligentie, geduld, vertrouwen en bewustzijn reageren, zouden ze ons sterker kunnen maken en ons hart in staat stellen om onbevreesd open te staan voor liefde en ons gewillig over te geven aan haar genialiteit met absoluut vertrouwen. We kunnen dan bekrachtigd worden om onze ‘stam’ effectiever te dienen vanuit een plaats van werkelijk verruimd bewustzijn.
Dit groeiproces vereist dat we over bewustzijnsdrempels gaan. Als je tot veel groei in staat bent, loop je regelmatig tegen deze drempels aan. Soms zal het lijken alsof de een nog angstaanjagender is dan de ander. Op andere momenten, als we iets van het vereiste proces onder de knie krijgen, wordt het passeren van drempels soepeler. Dit is door vertrouwen, overgave en met absolute acceptatie meestromen met wat is. Als we in ons leven niet zoveel groei gaan ondernemen (en er zijn veel legitieme redenen voor een ziel om voor een langzamer pad te kiezen) dan zullen we ontdekken dat onze reis minder van deze inwijdingsdrempels omvat en waarschijnlijk op een lager en prettiger tempo zal verlopen. Het pad van versnelde groei kan soms behoorlijk wat turbulentie hebben. Of we het leven nu als zachtaardig, hobbelig of beide ervaren, er zijn twee grote drempels die elk mens zal tegenkomen – geboorte en dood. Degenen die zich op een bewust evolutionair pad van persoonlijke heling en spirituele groei bevinden, zullen gedurende hun leven veel meer symbolische geboorte- en doodsdrempels tegenkomen.
De driekoppige hond die aan de zijde van Hecate staat en de drempel tussen leven en dood bewaakt, symboliseert de echte uitdaging voor iedereen die de sprong naar een nieuwe wereld wil maken. Het geschenk van een nieuw leven is vaak een moeilijk te behalen overwinning. Zelfs als het wordt aangeboden met zachte genade van het Goddelijke, moeten we om het te bereiken over het algemeen iets loslaten. Dit kan veel van ons vragen. Er zijn echter manieren waarop we dit proces met minder moeite kunnen doorstaan. In de verhalen van het oude Griekenland waren slechts twee helden in staat om Cerberus te verslaan en over te steken van de dood in de wereld van het leven. Deze mythen leren ons de twee manieren waarop we voorbij de driekoppige hond kunnen komen, of met andere woorden, wat nodig is om onze drempels in het leven te overschrijden. Hercules, die ongelooflijke krachtig is is de eerste die met succes voorbij de de hond komt. Hij zet Cerberus in een wurggreep en slaat hem knock-out. De actie van Hercules doodt Cerberus niet, maar het laat de hond wel lang genoeg bewusteloos om zijn taak te voltooien. We kunnen wijsheid putten uit deze mythe. Er zullen momenten zijn waarop het maken van een keuze op een bepaald kruispunt in ons leven en het over de drempel gaan, een stap betekent die ons op een bepaald niveau misschien onmogelijk lijkt. Er kan zo’n sterke weerstand zijn om de actie te ondernemen die we nodig hebben, dat we het misschien niet eens proberen. Tegen de tijd dat we besluiten de stap te zetten, zullen we waarschijnlijk zoveel wilskracht nodig hebben zodat we zullen weigeren te luisteren naar elke weerstand in ons die ons ervan zou weerhouden om toch vooruit te gaan. We moeten dus onze weerstand lang genoeg uitschakelen om onszelf toe te staan de drempel naar het nieuwe leven over te gaan. Hiervoor hebben we de kracht van Hercules nodig.
De andere mythe die ons leert hoe we die angstaanjagende Cerberus kunnen overwinnen, is die van Orpheus die als het ware gebruik maakt van ‘muziek om het wilde beest te kalmeren’. In de Griekse mythe daalt Orpheus af naar de onderwereld en riskeert de dood om te proberen zijn overleden geliefde Eurydice weer tot leven te brengen. Hij gebruikt muziek en bespeelt zijn prachtige lier om de Cerberus in slaap te wiegen, zodat hij kan passeren. Muziek was de goddelijke gave van Orpheus, wat ook jouw goddelijke gave kan zijn. Maar je goddelijke gave kan ook je spirituele verbinding met de engelen zijn, je vermogen om met overtuiging vanuit je hart te bidden, je vaardige helingswerk met kristallen, je toewijding aan een bepaalde godin, de liefde die je in je hart hebt voor je werk, je kinderen of je passie voor dans of kunst. Wat het ook is, je kunt erop vertrouwen en het gebruiken om je te inspireren om voorbij te gaan aan elke weerstand die je zou kunnen tegenkomen en je te helpen je overgang te maken, ondanks eventuele obstakels op je weg.
Orpheus gebruikt dus zijn gave om het obstakel naar de de andere wereld te overwinnen. Het mooie van deze mythe is dat het ons een andere manier laat zien. Het laat zien dat het vriendelijkere pad gevuld met zachtheid ook een effectieve bondgenoot kan zijn bij het overwinnen van zelfs de meest schijnbaar angstaanjagende obstakels.
Soms heb je beide benaderingen nodig om Cerberus te passeren, wilskracht en je goddelijke gave – van toewijding, inzicht, passie, overgave en vertrouwen. Soms zul je gezegend zijn om de derde manier te ontdekken om Cerberus te passeren, waar hij eigenlijk gewoon achteruit gaat en je zonder uitdaging laat passeren. Dit is wat er gebeurt als je pad zich op magische wijze voor je lijkt te openen en grote verandering verrassend gemakkelijk plaatsvindt. In de Griekse mythen gebeurt dit voor Persephone. De poorten tussen de werelden gaan voor haar open bij de wisseling van de seizoenen. Dit vertelt ons dat er een tijd zal komen dat het goed voor ons is om over te steken tussen leven en dood, dood en geboorte, of over een drempel te gaan om een nieuw deel van onze reis te beginnen. Op dat moment hebben we de training, de voorbereiding doorlopen en zijn we er gewoon klaar voor. Dan gebeurt het gewoon. Dit is het geschenk van goddelijke timing en Hecate weet dat en eert het.
Hecate werd opgeroepen om gezinnen te beschermen tegen rusteloze zielen en spoken. Ze werd ook aanbeden bij deuropeningen en kruispunten om reizigers te beschermen tegen schade. Ze heerst over stadsgrenzen en -muren, en in moderne termen zou dit de grens zijn tussen het bekende en onbekende. Ze zorgt voor verbinding en communicatie tussen werelden, of het nu hemel en aarde is of het bekende heden en de onbekende toekomst.
Men kent haar de kracht toe om stormen te creëren of tegen te houden en werd daarom door zeelieden vereerd. Omdat het betrekking heeft op het element water, kan Hecate ons helpen bij emotioneel helingswerk. Ze kan zorgen voor een veilige doorgang door stormen van emotionele onrust.
Oorspronkelijk werd Hecate afgebeeld als een enkelvoudige godin, maar na verloop van tijd werd ze afgebeeld in driedubbele vorm. In moderne heidense tradities die gebaseerd zijn op de wijsheid en liefde van de natuurlijke wereld, wordt ze vaak beschouwd als het oude wijze vrouw-aspect van de drievoudige godin (die het meisje of de maagd, de moeder en de oude wijze vrouwe (Crone) omvat). Crone wijsheid is die van onvoorwaardelijke liefde. Hecate wordt echter zelden als vriendelijk en zachtaardig beschouwd, zoals je zou verwachten van een godin van onvoorwaardelijke liefde. Crone wijsheid is compassievol, begripvol en eerlijk. Het heeft geen persoonlijke ego-agenda, is zuiver, puur, ongebonden en het enige belang dat Crone-wijsheid heeft, is jouw groei. Crone wijsheid gaat niet per se over een oude wijze vrouw, het gaat over het hebben van een bepaald soort echte, waarheidsgetrouwe, onvoorwaardelijke wijsheid. Crone wijsheid is krachtig en is niet beperkt tot een bepaalde leeftijd of geslacht. Het is dan wel leeftijdsloos maar het vereist wel een diepte van volwassenheid die vaak pas met de jaren tot bloei komt. Het kan echter ook voorkomen bij mensen die jong zijn maar een volwassenheid hebben die verrassend is voor hun leeftijd. Dit zijn de mensen die zich meer op hun gemak voelen bij mensen die ouder zijn dan zijzelf en die zich misschien altijd ouder hebben gevoeld dan ze zijn. Ze worden vaak oude zielen genoemd.
Er is soms jaloezie over zulke wijsheid onder spirituele zoekers. Crone wijsheid heeft een bepaalde kracht en wanneer er bewust mee wordt omgegaan is het liefdevol. Sommige zullen die macht voelen maar ook hun onvermogen om het te beheersen. Hun acties zijn niet neutraal omdat ze besmet zijn door persoonlijke gehechtheid en motivatie, niet alleen om het goddelijke te dienen zoals de acties van de oude wijze vrouw. Het verlangen naar macht, controle en denken dat ze god zijn in plaats van door de overgave te gaan die nodig is om echt goddelijkheid te ervaren, is een schaduwkant van spirituele groei. Crone-energie is alleen toegankelijk na vele – vaak pijnlijke – sterfgevallen van ons zelfgevoel en controle over de wereld. Dit is de reden waarom wijze oude vrouwen vrij zijn van zelfs de verborgen arrogantie die veel helers onbewust met zich meedragen, waardoor ze kunnen vervallen in de overtuiging te weten wat een ander in zijn leven moet doen, wanneer en hoe die dat moet doen. Oude wijze vrouwen hebben te veel van het goddelijke mysterie ervaren om te geloven dat ze ook maar iets van goddelijke wil weten. Behalve dan dat het meestal volkomen ondoorgrondelijk is en dat het werkt met een onmiskenbaar genie van liefdevolle genade zodat ze zich er maar beter aan kunnen overgeven.
Crones nemen de verantwoordelijkheid voor hoe krachtig ze worden door de goddelijke kracht die door hen heen stroomt, maar ze claimen het niet als de hunne. Ze erkennen dat ze eenvoudig een kanaal zijn waar het doorheen gaat. Ze erkennen hun rol als een zuiver kanaal waardoor goddelijke kracht zich kan manifesteren en hun werk is dan ook daarop gericht. Dat doen ze door steeds weer hun eigen gehechtheid aan resultaten los te laten en door te leren om zich dieper over te geven aan dienstbaar te zijn aan de grotere waarheid. Dit is compeet anders dan het ego-spel van spelen met macht en onze gaven te gebruiken om ons ego een boost te geven of ons speciaal te laten voelen. Hoewel we dit veel zien op het pad naar spirituele volwassenheid, komt het lang niet in de buurt van het bewustzijnsniveau van de oude wijze vrouw. De oude wijze vrouw is wat overblijft als dat type ego is opgeruimd. Het is niet leuk om door die zuivering te gaan (op zijn zachtst gezegd, het is een soort kwelling), maar zo ontstaat er ruimte waardoor de kracht van echte goddelijke aanwezigheid kan stromen en dit is zeer nuttig voor de heling en bekrachtiging van de mensheid.
Binnen de oude wijze vrouw is er een ruimtelijkheid die niet in conflict of competitie is met anderen, maar die eenvoudig een liefdevol respect heeft voor alle wezens. Dit klinkt misschien niet zo bijzonder maar de echte uitdrukking hiervan is zeldzaam en kostbaar. Dit zul je merken als je een oude wijze vrouw ontmoet. Je zult je volledig vrij voelen van oordeel of neerbuigendheid in hun aanwezigheid. Je zult het gevoel hebben dat je gezien en ontvangen wordt, niet onder- of overschat en onvoorwaardelijk geliefd. Je zult verantwoordelijk worden gehouden voor al de grootsheid van je wezen en je worstelingen zullen met mededogen worden beantwoord. Je zult nooit, maar dan ook nooit vergeleken, vernederd of gebrekkig worden bevonden door een oude wijze vrouw. Je wordt echter meer dan waarschijnlijk verder op je pad geschoven, geduwd of geschopt. De absolute waarheid van je wezen wordt onthuld in de aanwezigheid van een oude wijze vrouw. Dit kan mooi, verontrustend, een opluchting zijn of je nederig laten voelen. Wat onze reactie ook is, het is een geschenk omdat het ons dichter bij het Goddelijke brengt dat in ons leeft.
Hecate zal ons dus beschermen terwijl we naar een kruispunt worden geleid ook als het een hele uitdaging is zal ze ons eerlijk tonen wat er moet gebeuren en wanneer. We moeten dan wel vertrouwen op goddelijke timing. Als het de bedoeling is dat je door een bepaalde deur moet gaan deze op het juiste moment voor je zal openen. Ze is meer dan een stille getuige van je pad ze beschermt je tijdens grote transities. Als we leren vertrouwen op dat proces, en op haar, kunnen de sprongen die we maken steeds groter werden. Hecate laat ons ook weten dat de oude wijze vrouw altjd ingetogen is waardoor ze kan worden onderschat. Wat ons publieke profiel ook is, het is het stille innerlijke werk dat niet publiek is. Dat is het terrein van de oude wijze vrouw, het is zelden zichtbaar, tenzij een ander verlicht hart toevallig naar binnen kijkt en ziet wat daar gebeurt. De oude wijze vrouw ziet en spreekt woordeloos vanuit het wten van het hart. Het is subtiel, puur en krachtiger dan de meest meeslepende, over-the-top tentoonspreiden van spirituele kracht of bekwaamheid. De oude wijze vrouw beweegt zich in de duisternis waar ze nodig is. Haar kracht is echt geweldig, maar niet iedereen zal haar herkennen, tenzij ze geprofiteerd hebben van haar hulp en zelfs dan kan bewuste herkenning uitblijven. Ondanks dat blijft zij met haar werk het grotere goed ondersteunen. Het geschenk van Hecate is dan ook dat we nooit, maar dan ook nooit de fout moeten maken onszelf te onderschatten op basis van andermans perceptie over wie we zijn of wat we doen. Wanneer het wel door een ander wordt herkend, is het een prachtig, dierbaar geschenk, maar het is slechts de kers op de taart.
Een deel van het spirituele werk dat we doen is voor velen onzichtbaar. De oude wijze vrouw is hier vaak oké mee. Dit werk kan ons in liefdevolle toewijding en gelukzaligheid brengen, alsof de band met het Goddelijke door dit werk wordt verdiept. Dit zal voornamelijk gelden voor helers die op zielsniveau werken. Spiritueel werk is meer dan fysieke handelingen en bewuste bewoordingen, hoe belangrijk ze ook zijn. De onzichtbare energie achter de woorden, de aanraking of de blik is waar het echt gebeurt. De oude wijze vrouw stelt ons in staat om de delen van ons pad te eren die volledig privé, intern en in heilig vertrouwen tussen ons en het Goddelijke zijn. Naarmate we groeien, worden deze de bron van onze uitstraling en liefde wat zichtbaar is voor de ziel en die de spirituele vooruitgang van de mensheid ten goede komt. Zelfs als het fysieke lichaam het niet helemaal kan doorgronden.